Al jaren ben ik vertrouwd met Social Media, vooral Facebook staat onder mijn favorieten. Toen ik van Hyves de overstap naar Facebook maakte, lag de focus van mijn kinderen vooral op Twitter, en was er geen vuiltje aan de lucht. Ik kon posten wat ik wilde en was vogelvrij. Zo nu en dan poste ik een leuke foto van één van de high lights van mijn voorbeeldige kinderen om vervolgens alle ‘likes’ en complimenten in ontvangst te nemen. MÁÁR: dat is verleden tijd!
De kids hebben namelijk gedurende geruime tijd hun intrede op dit vlak gedaan(FB en Instagram ) en sindsdien is het over met de pret. Ik mag posten, tuurlijk, maar valt er iets leuks te vieren in familiekring en zien ze mij enthousiast foto’s maken, krijg ik direct de ‘als-je-het-maar-laat’ blik. Er zijn uitzonderingen, zeker! Wanneer er een diploma op zak is, zijn ze wat coulanter…’Oké mam, maar eerst laten zien voordat je het op FB zet’. Als compromis schrijf ik braaf hun tekstje eronder.
Maar dan, heb ik het lumineuze idee om een blog te gaan beginnen, waarin mijn creatieve geest uitbundig kan huishouden. Schrijven over al mijn gezondheidsweetjes en het naar hartelust delen op Social Media!
Wederom kijken de kinderen bedenkelijk, en krijg ik de ‘het-zal-toch-niet-waar-zijn’ blik, maar als ik met de hand op mijn hart beloof, mij aan hun FB regels te houden is het oké.
Inmiddels is TodayIMeet een feit en is mijn verzoek tot het (hun) Instagram domein ingewilligd. ‘Nee, natuurlijk ga ik jullie niet volgen en Nee, taggen al helemáál niet. I Promise’! Stap voor stap win ik terrein en voel me net ‘Alice’ in Social Media land. Dat ga ik natuurlijk niet direct verpesten.
Ondertussen heb ik als herintredende moeder in Healthy Lifestyle bloggen mijn passie gevonden. Tijdens mijn ‘reis’ over het internet , vergaar ik nieuwe lezers en informatie over wat jullie leuk en interessant vinden. Om hier en daar wat nieuwe ‘likes’ te vergaren, speur ik regelmatig de contacten van mijn vrienden (jaa, óók die van mijn arme kindjes) af. En mijn sociale netwerk groeit, niet een handje vol, nee…duhuh.
De meest dankbare inspiratie bron is het dagelijks leven, onze levensstijl en alles waar we gelukkig van worden. Ikzelf kan mijn geluk niet op door erover te mogen schrijven. Dat ik me hier en daar aan bepaalde ‘huis’ regels moet houden neem ik graag voor lief.
Facebookloze manlief komt thuis en vraagt; ‘hoe was je dag schat en hoe gaat het met je blog?’ ‘Goed en hééél goed’ laat ik mij man met een knipoog weten. Ik kijk mijn drie spruitjes uitdagend aan, waarbij ik ze de ‘en-nou-is-het-klaar’ blik geef. Het is even stil en dan volgt een schaterlach en wat lovende woorden…Mama is geaccepteerd!!
(303)
